Boşanma ve Çocuk
Boşanmış ailelerin çocukları kendilerini suçlu ve kötü hissederler. Anne ve babasının boşanma sebebini kendileri olarak görürler.
Ebeveynlerin ayrılmasından dolayı yaşanan duygu değişimlerinin, çocukların yaşları ile bir ilişkisi bulunmamaktadır.
Boşanma sürecinde çocuklarda görülen duygusal aşamalar:
- Üzüntü: Ebeveynlerden birini kaybetme, yaşam şartlarının değişecek olması, alışılmışlıklardan kopmak
- Kızgınlık: Çocuğun, anne- babanın aldığı karara müdahale edememesinden dolayı yaşadığı çaresizliğe karşı duyduğu kızgınlık.
- Korku: Çocuğun korkuları sadece yaşadıklarına dair değil gelecek hakkında da korkular besler.
Çocuğun, ebeveyninin ayrılma sebebinin kendi olup olmadığını bilmemesi ve önündeki günlerde hayatındaki değişimlerden korkması.
- Karmaşıklık: Çocuk, ebeveyninin ayrılma sebebini anlamlandıramaz ve bazı ebeveynler çocukları sürekli oradan oraya çeker.
‘Çocuklar hem anneyi hem babayı sever. Onları bu sevginin bir tarafından mahrum bırakmak haksızlıktır.’
Boşanma sürecinde gözden kaçan bazı konular şunlardır:
- Anne-baba boşandıktan sonra çocuklarına karşı sahip oldukları sorumlulukları da sonlandırdığı anlamına gelmemektedir.
- Türk ailelerinde boşanma süreci genellikle iki kişi arasında sınırlı kalmaz geniş aileler de işin içine girmektedir.
- Erkek çocuklar öfkelerini rahatlıkla dışa vururken kız çocukları daha çok içe kapanmakta ve bu da erkek çocuklarının boşanmadan daha çok etkilendiğini ve erkeklerin daha çok desteklenmesi gerektiğini düşündürebilmektedir. Oysa ki duygularını dışında yaşamayan çocuğun bastırdığı duygular, yaşamının ileriki aşamalarında karşısına çıkabilmektedir. Bu durum gözden kaçmamalıdır.
- Çocukların cinsel kimlik gelişimi için hem cins ebeveynlerine ihtiyaçları vardır.
- Anne-baba, aralarında her ne kadar geri dönüşü olmayan şeyler yaşasalar da çocuklarının iki kanadı olduğunu ve bu kanatların da anne ve baba olduğunu unutmamalıdırlar.
PSİKOLOJİK DANIŞMAN
İPEK ERSOY